سکوت کن سکوت کن سکوت حرفه اخره

خب آبان هم تموم شد ...همش به سرماخوردگی و تو خونه موندن گذشت .. آبان ماه سال ۸۹ اولین باری بود که من با دنیای چت روم و ایمیل و یاهو اشنا شدم و وبلاگ ساخته بودم هی ذوق داشتم اهنگ اگه خاکم پویا بیا تی و یکی هست تو قلبم مرتضی پاشایی رو می‌داشتم روی وبلاگ دلخوش چارتا پست گذاشتن و جواب کامنت دادن بودم توی چت روم با سایه و یاسی و چندتا دیگه اشنا شده بودم هیجان داشتم زود از دانشگاه بیام سیستم روشن کنم با نت دیال آپ چیه ازونا قیژ قیژ وصل شم و باهاشون چت کنم خبر نداشتم توی همون چت روم لا به لای همون نوشته ها و خط خطی ها ماه بعدش عاشق یکی میشم به اسم ویرانگر که داشت با فونت آبی اهنگ اگه خاک اگه سنگم رو تایپ میکرد و سرش تو کار خودش بود ویرانگر ادمین چت روم بود براش نوشتم وای منم این اهنگ خیلی دوست دارم شروع کرد ادامه اهنگ رو نوشتن و آدرس وبلاگش داد گفت میتونی بری اونجا گوش بدی اهنگش نمیدونستم و نفهمیدم چی شد... دیگه نفهمیدم و بی هیچ دلیل خاصی تموم وبلاگ ش خوندم پستاش کامنت هاش .. متوجه شدم سرباز چقدر دلم تنگ شد برای اون روز و شب ها و حس حالشاینکه میخواستم بیام پای سیستم کامپیوتر بشینم ولی داداشم در اتاق بسته بود من باید منتظر میشدم اون بیاد بیرون یا خونه نباشه تا بتونم وارد دنیای مجازی عجیب غریب و ناشناخته ش بشم دنیایی که سرنوشت منو عوض کرد شاید اگه به عقب برگردم ...نمیدونم بازم همین راه بیام همین انتخاب کنم ولی قطعا خیلی اشتباهات نمیکنم .. عجله نمیکنم من حال و هوای پاییز و زمستون سال ۸۹ رو دوست دارم عطر خاطراتش دوست دارم اهنگ هایی که منو یاد اون دوران میندازه دوست دارم وبلاگ نویسی رو دوست دارم یادش بخیر .. اگه اخرش برام قشنگ نبود ولی دوست داشتم اولش رو مسیری که اومدم تا یه جاییش خاطره سکوت کن سکوت کن سکوت حرفه اخره...